Karkonosze
Najwyższa partia Sudetów to Karkonosze – jedyny masyw którego grzbiety przekraczają 1400 m n.p.m. Karkonosze ciągną się od Przełęczy Lubawskiej do Szklarskiej – to około 36 kilometrów, szerokość tego masywu to od 8 do 20 km, z kolei powierzchnia ok 650 kilometrów kwadratowych. Na nieszczęście do naszego kraju przynależy tylko niespełna 30 % – oznacza to mniej więcej 185 kilometrów kwadratowych.
Na szczęście, na mocy porozumienia z Schengen, można bez kłopotów zwiedzać także rozleglejszą, czeską część tego masywu, mimo to należy pamiętać, że wierchami Karkonoszy przebiega granica państwowa polsko – czeska – ażeby ją przejść wystarczy posiadać ze sobą ważny paszport czy tylko dowód osobisty. Karpacz oraz Szklarska Poręba to dwie miejscowości, z jakich najłatwiej zwiedzać Karkonosze.
Karkonosze są ukształtowane przeważnie z granitu, który występuje tu w paru wariantach. Procesy erozyjne formują swoiste pęknięcia – ostre oraz strome, wytworzyły się również tutaj swoiste dla tego masywu – skałki – malownicze, niezakryte glebą ani roślinnością formacje skalne. Tworzą one przeszło 150 grup, poniektóre całkiem potężne – na przykład Pielgrzymy, inne mniejsze, mają one często nazwy powiązane z ich kształtem – Owcze Skały, Ptasie Gniazda, Trzy Świnki, Końskie Łby, Paciorki, Bażynowe Skały.
Najbardziej znanym szczytem jest oczywiście Śnieżka (1602 metrów n.p.m.) – najwyższy wierzchołek całych Sudetów górujący nad okolicą o 200 m zapewnia przepiękne panoramy okolicy – to co ujrzymy zależy wyłącznie od widoczności. Króluje w tym miejscu bardzo surowy, zbliżony do alpejskiego klimat – przeciętna temperatura w roku oscyluje w okolicy zera, tymczasem pokrywa śnieżna niejednokrotnie zalega od października do maja, śnieg pada również latem. Na Śnieżce znajduje się stacja meteo, nieprzerwanie prowadzi się obserwacje od 1880 roku. W dole, u stóp Śnieżki leży Karpacz – najistotniejsza miejscowość turystyczna w okolicy.
Kolejnym bardzo rozpoznawalnym szczytem jest Szrenica (1362 m n.p.m.) – czyni to Szklarska Poręba, niezmiernie ochoczo odwiedzana przez wczasowiczów – z miasta bez trudności można spostrzec charakterystyczny szczyt Szrenicy. Z tej miejscowości wiodą szlaki turystyczne na Halę Szrenicką i Szrenicę, można także dotrzeć tam wyciągiem. W obu tych położeniach działają schroniska górskie. Kolejne wysokie szczyty – wyższe niż Szrenica, pomimo tego nie wymieniane jednym tchem z nią i Śnieżką to Wielki Szyszak (1509 m n.p.m.) – drugi pod względem wysokości szczyt naszych Karkonoszy – oraz Łabski Szczyt (1472 m n.p.m.).
Karkonosze to dodatkowo wodospady – 2 najbardziej słynne – oba blisko miasta Szklarska Poręba – to Szklarki i Kamieńczyka. Wodospad Szklarki, wysoki na 13-tu m, położony jest przy trasie nr 3 łączącej Jelenią Górę ze Szklarską Porębą – to obligatoryjny cel wycieczek oraz miejsce do robienia sobie zdjęć na jego tle przez urlopowiczów. Wodospad Kamieńczyka to najwyższy (27 m) wodospad Karkonoszy – do niego trudniej się dostać – ale nie jest to wyprawa przekraczająca możliwości większości urlopowiczów – osiągają go nawet kilkuletnie dzieci.
W Karkonoszach zorganizowane są dziesiątki kilometrów szlaków różniących się zarówno pod względem poziomu trudności jak i długości. Są one połączone z pobliskimi miejscowościami takimi jak: Szklarska Poręba, Jagniątków, Zachełmie, Przesieka, Karpacz lub najstarsze w Polsce Uzdrowisko Cieplice. Dysponują one różnorodną bazę turystyczną oraz noclegową.
Idąc w góry powinno się pamiętać, iż nagłe zmiany pogody to tu zasada. Odczuwalna jest także spadek temperatury wraz z wysokością, a na wierzchołkach notorycznie występują zamglenia, chmury oraz wieją silne wiatry. Karkonosze są śliczne cały rok, najodpowiedniejszym jednak okresem do wypraw po nich są VIII-X. Ciekawe opisy wycieczek w Karkonosze tutaj: Karkonosze Wycieczki.